غم که آدمو در هم فشرده میکنه... روح رو مچاله میکنه... آدمو کوتاه میکنه... دنیا رو کوچیک میکنه... خوشی ها رو ناچیز... 

غم خاصیتش کوچیک کردنه... غم واسه اینه که دریچه دیدت رو بکنه ماکزیمم سی درجه... نذاره واضح و درست و وسیع ببینی...

غم راه درستو مخفی میکنه... غم میزان فکر و عقل رو پایین میاره... 

چه باید بکنیم؟ به خوشی ها فکر کن... به خوشی های کوچیک کوچیک... به عزیزترین های زندگیت... به سلامت بودنشون... به سلامت بودنت... به خاطره های خوب... به روزهای خوب گذشته... بزار خوشی ها کار خودشون رو بکنن... بزار جاری بشن در روح و روان و بی اندازه شون کنن... بزار قدت رو بلند تر کنن... بزار دیدت رو وسیع تر کنن...