آخ که به طور وحشتناکی دلم برای دوستای اون ور آبیم تنگ شده! (الان ملت فکر می کنن کجا بودم!) زیاد به خودتون نگیرین...کلا وقتی من یه مدت از یکی دور  میشم این احساس بهم دست می ده!

دیروز با تمام وجود درک کردم که چگونه یک انسان می تواند به افتضاح ترین حالت ممکن وقتش را تلف کنه!یعنی هر چی فکر میکنم که یه نقطه ی روشن توش پیدا کنم...نمیشه که نمیشه!

امتحان بیوشیمی رو وحشتناک دادم!! واییییییییییی خدای من...فکر کردن بهش اعصابمو رنده می کنه!

آخه یکی نیست به من بگه خودآزاری داری مگه دختر که می شینی این چرت و پرتا رو می خوانی!( منظورم بیوشیمی نبودا! )

دیگه اینکه اعصابم شدیدا بهم ریخته....یه حس بد...یه حس خیلی بد....نمی دونم باهاش چی کار کنم...!

امروز نمایشگاه کتاب بودم...واسه خالی نبودن عریضه یک کتاب خریدم که مثلا حس مفید بودن بهم دست بده! فکر کن....با دو تا آدم که هر لحظه دارن نق می زنن که آی خسته شدم...آی پام درد گرفت...آی دارم از تشنگی می میرم...! تازه تو این اوضاع قراره تو اون شلوغی اون همه راه بری و بوی عرق و تنه زدن های دیگران رو هم تحمل کنی و آخرشم واسه یه چیزی شدیدا ضایع شی....! امروز یکی از بهترین روزای زندگیه من بود!

درس...خدایا...من هیچی درس نخواندم!

بیا سوگل خانوم...آپدیت کردم!