مگه همیشه زمانی همه کارا جور نشده که دیگه از همه چیز و همه کس قطع امید کردم؟!
اینو کسی یادم انداخت...البته داشت خودشو مثال می زد و من یادم افتاد که در مورد خودمم همین بوده...
همه چیز همیشه زمانی درست میشه که به معنای واقعی همه رو ناتوان می بینم جز تو...وقتی که تو دلم نه روی زبانم! همه مخلوق میشن و تو خالق...همه کور میشن و تو بصیر...همه نادان میشن و تو عالم...
شکستم...همه را در دلم شکستم تا ثابت کنم که فقط امیدم به توست...که به قدرتت ایمان دارم...بخواه تا بشود...!
خداوکیلی سرکار رفتن همزمان با درس خواندن توانایی بس بزرگ میخواد! موندم چطور همکلاسیهام تو این مدت این کارو میکردن!!!!
ثابت کنم که فقط امیدم به توست...
همش همینه.
خداییه به قیافت نمیاد بریده باشی!تا حالا یه بارم از کار غر نزدی!
ااااااااااا...جمله ام این معنی رو میداد؟! :)
تابلو.........اگه تونستی یه معنی دیگه بگیری ازش:-)