این روزا حس بدی دارم از اومدن به دانشگاه!
وقتی یه عالمه آدمی رو میبینم که نه اسمشونو میدونم و نه ورودیشون...!
و وقتی این چهره های غریبه به من نگاه میکنن فکر میکنم تو دلشون میپرسن پس کی از این دانشگاه میری؟! کی فارغ التحصیل میشی؟!!! یعنی همون سوالهایی که من تو دلم از ورودی های بالاتر میپرسیدم!
بدتر از اون احساس غریبه بودن با آدمهاییه که پنج سال مدام با هم بودیم و سر یه کلاس نشستیم و تمام این مدت حتی برای یه سلام ساده صد بار استخاره کردیم و هزار بار فال گرفتیم!!!
این دفعه برخلاف دفعه های قبل که مامان شدیدا با از این شاخه به اون شاخه پریدن های من مخالفت میکنهّ نه تنها برای نقاشی رفتن چیزی نگفت که دنبال کار رو هم گرفت! بسی خوشحالم از این قضیه چون شاید اگه دست خودم بود بالاخره یه جوری خودمو برای نرفتن راضی میکردم!
دیشب بعد از یه مدت گریه کردن و غر زدن و هذیون گفتن! فال گرفتم و حافظ بهم گفت که روزهای خوب بدون غم خواهد آمد! و من باور کردم!!!
به منم همش داره همینو میگه ولی هنوز وقتش نرسیده که ببینم میشه بهش اعتماد کرد یا نه!
آدما همه یه چیزو می خوان اما با لفظ و رنگ های مختلف
و اون هم خوشبختی در حد کمال یک انسانه
اومدی رد پا بزار
رسید مژده که ایام غم نخواهدماند
چنان نماند وچنین نیز نخواهد ماند...
چیییییییییییی میگیییییییییییییییی؟تو؟نقاشی؟
بعد یه سوال؟وقت از کجا میاری؟
داشتی به منم قرض بده!!!!!!!!
کوفت! یعنی چی (تو؟! نقاشی؟)!!! اونم با ۲ تا علامت سوال؟! استعداد دارم در حد بز!
برای نقاشی وقت پیدا میکنم! شده به زور! شده با کش دادن روزا....تغییر ساعتها...دست کاری تو گردش خورشید!
من هم امروز وقتی وارد دانشگاه شدم و یاد این افتادم که این بارای آخریه که واسه کلاس اومدن وارد دانشگاه می شم از جلوی سلف رد می شم و به نهار ظهر فکر می کنم دلم گرفت حالا هر چقدر هم که تو این ۵ سال واسه این کلاس رفتنا غر زده باشم و کلاس دو در کرده باشم!
تو قبلی یادم رفت اسممو بنویسم
راستی منصوره راست می گه شما وقت دارییییییییییییییی؟؟؟؟؟ خوش به حالت حتما داری دیگه ما که بخیل نیستیم
مراجعه کن به پاسخ به منصوره! :)
شاخه به شاخه پریدن هم عالمی داره.
آره...خل ها مخصوصا تو این عالم زیاد میچرخن!
سال نو مبارک :)
در آخرین روز فروردین! عید شما هم مبارک!!