تنها و بیکار که میشم....بیشتر بیکار که می شم...اونوقت به هر موضوعی برای سرگرم شدن گیر میدم...انقدر بهش فکر میکنم که از زندگی پشیمون می شم و بعد در شرایط روحی بدی بیخیالش می شم...

واقعا کار آدم رو از یه سری فکر های مزخرف دور میکنه...حالا شاید از یه سری چیزهای مثبت هم دور کنه.. در نهایت به نظرم نتیجه ی مثبتی داره...غیر از کار، برنامه داشتن..یا برای من حداقل.... یه برنامه ی فشرده از کارهایی که دوست دارم انجام بدم یا امتحان کنم...

زندگی خیلی کوتاه تر از اون چیزی است که در تصورمون می گنجه!